De veranderdiagnose als interventie richting grotere wendbaarheid”: Vorige week hadden we hier een mooie ronde tafel over. Bewust in klein comité, zodat niet alleen wij, maar ook de deelnemers, ervaringen uit konden wisselen.
Natuurlijk spràken we niet alleen over wendbaarheid, maar deden we wendbaar: tussen (heerlijke trouwens) ‘mini-gangen’ door hielden we ‘agile walk’ gesprekken. Onder andere over de ontwikkeling van organisaties sinds Taylor, tot de switch die veel organisaties nu maken: van een command & control cultuur (‘build a bridge’) naar een mission/command werkwijze (‘we need to cross the river’). Aan de hand van denkmodellen, voorbeelden en twee cases van grote Agile transformaties deelden we ervaringen en vraagstukken over de transformatie richting grotere wendbaarheid.
De psychologische veiligheid die nodig is om wendbaar te kunnen handelen én om te komen tot wendbaarder handelen, bespraken we ook. Die creëer je:
- Door de purpose van de verandering consistent te blijven delen;
- Door consistent te delen waarom er is gekozen voor dit verandertraject;
- Door de besluitvorming wendbaar te maken, zodat die transparant, snel en aan de strategie gekoppeld is;
- Door de voorwaarden voor het gewenste acteren goed in te richten, bijvoorbeeld in de gesprekscyclus, beloning, budgettering, ICT, locaties, etc.
- Door teams hun eigen route te laten kiezen richting de gewenste manier van werken, binnen de afgesproken constraints van de strategische prioriteiten;
- Door als leiders een voorbeeld te zijn én rust te bieden.
Gezamenlijke reflectie in een prettige ambiance, werkte goed. We gaan een volgende tafel plannen!
Marcel Riemersma, Henk Venema en Jindra Kessener.
