Wat een indrukwekkende gedrevenheid en focus heeft #schaatser#nilsvanderpoel. Zou hem dat juist lukken omdat hij alle (relevante) ik-posities (een perspectief in jezelf, gebaseerd op ervaringen, waar vanuit je gewoon bent op een bepaalde manier te reageren en handelen) in zichzelf omarmt? Of omdat hij juist volledig acteert vanuit één of twee ik-posities (Oa eentje die veel zelfvertrouwen geeft, uitdaging en volharding biedt en een ik-positie waar vanuit hij deelt met anderen)?
Wat hij in elk geval lijkt te doen, is verbinding houden met de ruimte in zichzelf (‘Ma’, zie daarvoor het boek #DialogischLeiderschap).
Uit dit NRC artikel: “Er is een zin uit de Bijbel die Agneta van der Poel bij leven graag uitdroeg, en die voor Nils sinds haar overlijden een bron van inspiratie is. ‘God gaf ons niet de kracht voor angst, maar voor liefde en zelfreflectie.’”
In contact zijn met die #ruimte in jezelf maakt het mogelijk om niet bepaald te worden door één ik-positie in jezelf, maar te kunnen schakelen tussen ik-posities. Waardoor je #flexibeler kunt reageren en acteren.
Iedereen maakt op zijn of haar eigen manier verbinding met die #innerlijkeruimte, bijvoorbeeld door te fietsen, hout te hakken, te mediteren, voor anderen te zorgen). Hoe houd jij verbinding met de ruimte in jezelf, zodat je kunt schakelen tussen de ik-posities in jezelf?
