In mijn beleving kan mediteren soms verheven klinken. En ‘mag’ het alleen in stilte in een bepaalde houding. Maar het gaat volgens mij om aandacht.
Toen het 30 jaar geleden nog niet hip was om te mediteren, stopte ik ook meditatieve aandacht in dans en hardlopen. Dat leidde tot minder blessures, makkelijker bewegen en mooiere bewegingen (als ik het publiek moest geloven).
Ik ontdekte dat alle repeterende activiteiten met meditatieve aandacht kunnen worden gedaan. Zoals was vouwen of schoonmaken. Met aandacht in communicatie zijn vergde meer oefening van me: én mezelf waarnemen én de ander waarnemen.
Ik merk dat ook administratieve taken (sinds HR naar de lijn is verplaatst doe je dat toch best veel als leidinggevende) of het schrijven van een stuk (over ICT issues ;-)) met meditatieve aandacht kunnen worden gedaan. Het denken en het met-aandacht-zijn samen brengen. Wat me overigens nog niet zo goed afgaat als iets niet lijkt te lukken ??.
Die taartjes ga ik morgen proberen ;-).
Met dank aan Jet Poels die het plaatje publiceerde.
