Met het risico dat wc-eend hier wc-eend adviseert, en met respect voor alle betrokkenen die hier met hart en ziel in staan, toch maar deze post: Is het niet langzaam tijd voor een echte #dialoog over de #stikstofaanpak?
Als ik de berichtgeving lees wordt hier nog steeds onderhandeld tussen standpunten. Dat werkt prima als het probleem binnen de huidige kaders en paradigma’s kan worden opgelost: dan hoef je ‘alleen’ de belangen onder de bestaande standpunten verbinden.
Maar het stikstof vraagstuk is een complex vraagstuk. Zoiets los je alleen op door samen de paradigma-verschuiving te ontdekken die vaak nodig is om iets op te lossen dat overduidelijk niet binnen de huidige kaders tot een punt komt.
Dat gebeurt hier zo te zien niet: zo blijft één partij de ander als vijand zien. En zo heeft een andere partij al bepaald wat minimum uitkomsten zijn en vertegenwoordigt die partij belangen (woningbouw) die niet aan tafel zitten.
Hoe kan dit een dialoog worden waarin vanuit alle relevante perspectieven (dus niet alleen meer of minder van het huidige model, , technologie, uitkopen en intensieve veeteelt) naar het stikstofprobleem wordt gekeken, mensen zich laten raken door de perspectieven van anderen (in plaats van de deur dicht doen als er iets niet bevalt) en ze samen tot paradigma-verschuivingen en creatieve nieuwe oplossingen komen?